بسم الله الرحمن الرحیم
توی معیارهای ازدواج، خیلی ایمان را میشنویم. معیار اول...مهم ترین ویژگی...همه این ها درست. اما یک نکته خیلی مهم دیگر هم هست. ایمان را اگر درست نشناسیم، درست تعریف نکنیم، اگر قضاوتمان درباره مومن بودن یا نبودن فردی، معیارهای درستی نداشته باشد...ذره ای فایده ندارد. کار را بدتر میکند که بهتر نمی کند. وارد زندگی که می شوی، اصلا از همه مومن ها بدت می آید. از دین هم زده می شوی... چرا؟ چون تشخیصت از ایمان درست نبوده. ظاهری بوده. اشتباه بوده. اگر از آن دسته آدم هایی هستید که ایمان یکی از معیارهای اصلی ازدواجتان است، خیلی خیلی خیلی مراقب باشید گول ظاهر را نخورید.
اما چطور بفهمیم؟ چطور ایمان واقعی را تشخیص بدهیم؟
یکی از راه های مهم برای تشخیص ایمان افراد، نگاه کردن به رفتارشان در بزنگاه هاست. اگر میخواهید بفهمید طرف چقدر مومن استف ببینید در لحظه های حساس چه رفتاری از خودش نشان میدهد...چقدر به آن چیزهایی که عقیده اش است، پایبند است...
وقتی موقعیتش در خطر است، دروغ میگوید یا نه؟ حاضر است همه تبعات بعدی صداقت را به خاطر اطاعت از دستور خدا به گردن بگیرد یا نه: خیلی راحت با توجیه مصلحتی و موردی و اتفاقی گناه می کند؟
وقتی عصبانی می شود، روی رفتارش کنترل دارد یا نه: با توجیه دست خودم نبود و نتونستم جلو خودم را بگیرم، همه کاری می کند و هرحرفی از دهانش بیرون می آید؟
در بحث ها و اتفاق ها طرف حق را می گیرد؟ حتی اگر به ضررش باشد؟
وقتی دیرش شده، کار واجب دارد، عجله دارد، سرش شلوغ است...باز هم نمازش را اول وقت می خواند؟
نسبت به بنده های خدا خیرخواه و بخشنده هست؟
چقدر خودخواه است؟ چقدر به خاطر بقیه از حق خودش میگذرد...
این ها نمونه هایی از بزنگاه ها بود. نمونه های زیاد دیگری هم هست که باید پیدا کنید و خواستگارتان را در آن ها بسنجید. با سوال کردن از خودش، با تحقیق، با قرار دادن طرف در آن موقعیت...
ایمان آدم ها را از بزنگاه ها بشناسید! نه از ظاهرشان...حرف هایشان…شعارهایشان...
