بسم الله الرحمن الرحیم
این پست درواقع پاسخ یه سوال یک دوست درباره کم حرفی مردهاست. میخواستم درباره این قضیه بهتر و مفصل تر بنویسم ولی فکر میکنم که فعلا وقت نکنم. به هرحال این ها نکاتی هست که فعلا در رابطه با مردهای کم حرف به ذهنم میرسه.
سلام
یه مشورت میخوام.
آقای من همیشه سعی رو می کنه که خیلی با من حرف نزنه! خیلی از اتفاقایی رو که در طول روز براش افتاده، به من نمیگه! حتی جاهایی که رفته، قول و قرارهاش و کلا همه چی! یعنی اصن حوصله حرف زدن نداره.
اما من خیلی احتیاج دارم باهاش حرف بزنم. گاهی هم سعی میکنم سر حرف رو باز کنم. مثلا سوالای الکی می پرسم اما حتی گاهی مسخرم میکنه و میگه خب معلومه دیگه. یا تو همینو نمی دونی؟ یا تو با خودت فکر نمیکنی که..........
خسته شدم دیگه!!!
حتی وقتی مجبوره یه چیزی رو به من بگه سعی میکنه از کمترین کلمات ممکن برای رسوندن منظورش استفاده کنه! و اگه سوال اضافه تری بپرسم همون جوابهایی که گفتم رو در پی داره!
البته ناگفته نماند شوهر من خیلی خیلی خوبه.
بعضی وقتا هم میترسه اگه بگه من سریع به خانوادم منتقل کنم!
لطفا کمکم کن...دارم دیوونه میشم!
سلام عزیزم. اول یه نکته اختصاصی درباره همسر شما بگم و بعد میرسیم به مردهای کم حرف. اینطور که من از کامنتت برداشت کردم، همسرت از اون تیپ های شخصیتی رازدار و محتاطه. اینطور آدم ها باید دلیل خاص موجهی داشته باشن تا درباره مسائل کاری و ... شون با آدم هایی که به طور مستقیم با اون مسائل درگیر نیستن، صحبت کنن. هیچ دلیل خاص یا نکته مبهمی هم نداره. فقط این آدم ها یک احتیاط درونی دارن که باعث میشه خیلی تو حرف زدن مراقب باشن. پس در صحبت با این آدم ها نباید سراغ مسائلی بریم که اون ها رو حساس میکنه و شاخک های احتیاطشون تکون میخوره. با همسرت از بیرون خونه و محل کار و قرارها و برنامه های کاری و مالی و حتی موضوعات مربوط به خانواده ش کمتر صحبت کن. این گروه از مردها دوست ندارن درباره این قضایا صحبت کنن و تا بحث به این طرف ها میره میلشون رو به ادامه صحبت از دست میدن و کم حرف میشن.
اما نکات کلی تر:
اول اینکه مردها کلا خیلی کم حرف تر از زن ها هستن. اینو همه میدونیم و روانشناس ها هم اثبات کردن. اما اینکه با این وجود چرا باز هم ازشون توقع داریم هم پای ما حرف بزنن و تعریف کنن رو نمیدونم چه حکمتی داره!
دوم اینکه ما زن ها همون طور که همه مون به خوبی میدونیم، به شدت قابلیت حرف زدن و شنیدن داریم. حالا اگه ما بخوایم این نیاز و قابلیت رو صرفا با همسرمون که نه این نیاز رو داره نه تواناییش رو داره، ارضا کنیم، به مشکل میخوریم. اون نه میتونه هم پای ما حرف بزنه و تعریف کنه و نه حتی میتونه اونقدری که ما میخوایم به حرفامون گوش کنه. بارها شده که همون طور که من داشتم با ذوق و شوق ور ور ور حرف میزدم، یهو همسرم ترمز رو کشیده که برای امروز بسه دیگه!!! خب من هم درسته خیلی خورده تو ذوقم و یکم ناراحت بازی درآوردم که خیلی طولانیش نکردم، ولی واقعا بهش حق دادم. بابا بنده خدا تواناییش محدوده؟ چرا درکش نمیکنیم؟ حالا به جاش من چه کار میکنم؟ قبل از اینکه همسرم بیاد خونه، خودم رو تخلیه میکنم. چندتا دوست خوب دارم که همیشه انرژی مثبت میدن، صحبت هاشون مفیده و به درد زندگیم میخوره، حال مامانم رو میپرسم و ... (حواستون باشه نیاید ابروش رو درست کنید بزنید چشمش رو کور کنیدها! با کسانی صحبت کنین که خوب باشن برای صحبت، دید آدم رو به زندگی و همسرو ...منفی نکنن، غیبت نکنن، اسرار زندگی آدم رو نکشن بیرون و ...) اینطوری وقتی همسرم میاد من آرومم. حرف ها و ماجراها از صبح روی دلم قلمبه نشده که یهو هوار کنم رو سرش. خیلی آروم و دلپسند جلوه میکنم. یه نکته مهم دیگه هم تو این بحث اینه که ما خانم ها وقتی هیجان زده میشیم خیلی تند تند، با تن صدای بلند و با انرژی یک چیز رو تعریف میکنیم. مردها توانایی هضم این همه کلمه رو اون هم با این ویژگی ها ندارن. همین عصبی شون میکنه. اگه صحبت هامون شمرده شمره، با صدای ملایم و خیلی متین باشه، مردها علاقه خیلی بیشتری برای شنیدنش دارن.
این نکته درباره وقتی بود که شما حرف میزنین و انتظار شنیده شدن دارید، این هم مسئله س ولی خیلی پیش نمیاد و اغلب مشکل سر اینه که مردها خودشون کم حرف میزنن. با این چه کار کنیم؟ برای این مشکل دوتا راه حل اصلی هست.
اول اینکه موضوع مورد علاقه همسرتون رو پیدا کنید! کم حرف ترین مردها هم وقتی بحث مورد علاقه شون پیش میاد، به خوبی حرف میزنن و اظهار نظر میکنن. مشکل ما اینه که بلد نیستیم موضوعات مورد علاقه شوهرمون رو برای حرف زدن پیش بکشیم. همیشه فکر میکنیم پرسیدن از سر کار و بیرون چه خبر؟ راه خوبیه. درحالی که اتفاقا این از موضوعات غیرجذاب برای غالب مردهاست. تو حرف ها و واکنش های شوهرتون بگردین. ببینین کدوم حرف ها رو بیشتر ادامه میده، درباره چه موضوعاتی بیشتر اظهار نظر میکنه، کدوم بحث ها بیشتر به ذوقش میاره...بعد همیشه سر حرف رو با یکی از اون صحبت ها باز کنید.
نکته دوم خیلی مهمه. خیلی مهم تر از نکته اول حتی. اون هم اینه که باید شنونده خوبی باشیم! شنونده خوب بودن یه هنره که هرکسی نداردش. دیدین دارین یه ماجرایی رو برای یه کسی تعریف میکنین اینقدر وسطش ان قلت میاره یا اظهار نظر میکنه یا بی ذوق گوش میکنه و ... اصلا بی خیال میشین؟ برعکسش بعضی ها چنان با ذوق و منتظرانه به دهنمون نگاه میکنن و تایید میکننن که آدم سر ذوق میاد چندتا چیز دیگه هم پیدا کنه تا تعریف کنه! این فرق شنونده خوب و بده و زن موفق قطعا زنیه که شنونده خوبیه! شنونده خوب همیشه به طرف مقابلش نگاه میکنه، موقع حرف زدن اون سرش بند چیزی نیست، حتی با دستش هم حرکتی انجام نمیده یا راه هم نمیره. ذوق و شوق برای شنیدن از چشمای شنونده خوب پیداست. با سرش و با کلمه های کوتاهی که کلام گوینده رو قطع نکنه، حرف رو تایید میکنه. شنونده خوب انتقاد نمیکنه، تو ذوق نمیزنه، تا وقتی حرف گوینده تموم نشده حتی اظهارنظر طولانی هم نمیکنه. وقتی حرف گوینده تموم شد نمیره سر حرف و ماجرا و مشکل خودش. بلکه درباره موضوع قبلی حرف میزنه. یعنی موضوع براش جالب یا مهم بوده. یه اصطلاح بانمکی من و شوهرم داریم که موقعی که میخوایم حرف همو قطع کنیم ازش استفاده میکنیم. اینو از زبون زنای قدیم تو مجلسا گرفتم. مثلا دوستشون داره حرف میزنه و میگه و میگه هنوز حرفش تموم نشده این یکی برمیداره میگه «حالا شما میگین... ولی...» بعد سر حرف خودش رو میگیره و با همین یه جمله کوتاه حرف اون بنده خدا رو ربط میده به یه موضوع کاملا بی ربط دیگه و سر حرف خودش رو میگیره.
خلاصه از این کارا نداریم! اگه شنونده خوب شدن رو یاد بگیرین میبینین که چقدر کمیت و کیفیت حرف زدن همسرتون تغییر میکنه. نکته های خیلی زیاد دیگه ای هم تو این موضوع هست. من همش رو نگفتم. ولی یک کتاب خوب هست که حتما حتما حتما توصیه میکنم بخونید. اسمش هست (به بچه ها گفتن از بچه ها شنیدن)
«how to speak so kids will listen and how to listen so kids will talk »
من ترجمه لیلا ازادی نشر معیار علمش رو دارم. نمیدونم انتشارات دیگه ای هم کتاب رو ترجمه کردن یا نه. اصل کتاب میخواد چطور حرف زدن با بچه ها رو یاد بده ولی کاملا به درد حرف زدن با بزرگترها هم میخوره و به نظر من کسی که کتاب رو خوب بخونه روابطش با افراد تغییر میکنه. نکات ظریف خیلی جالبی یاد میده.
این چندتا لینک هم نکات خوبی دارن:
